ชีวิตนี้จิปาถะ …………………………………… ๑. อย่าเอาแต่จมอยู่กับความทรงจำเก่า ๆ เพราะแสงแดดเมื่อวาน ทำให้ผ้าห่มของวันนี้แห้งไม่ได้ ๒. คุณรู้ไหมว่าเพื่อนสนิทหลาย ๆ คน ห่างหายไปจากการติดต่อเพราะอะไร? สาเหตุเป็นเพราะเพื่อนก็ไม่ต่างอะไรกับแฟน ต้องรู้จักบริหาร ต้องรู้จักเอาใจใส่ มิใช่คบไว้เพื่อเพิ่มจำนวนเฉย ๆ . ๓. การถูกเมินเฉยจากคนพิเศษเป็นความทุกข์อย่างยิ่ง แต่ที่ทุกข์สาหัสมากยิ่งกว่าก็คือ คุณก็แสร้งทำเป็นไม่สนใจเหมือนกัน ๔. บางครั้ง น้ำตาก็ไม่ได้หมายถึงความเสียใจเสมอไป เพราะบางครั้งเราก็ร้องไห้เพราะความดีใจ ตรงกันข้าม บางครั้ง รอยยิ้มก็ไม่ได้หมายถึงความดีใจเสมอไป เพราะบางครั้งเราก็ฝืนยิ้มเพื่อกลบเกลื่อนความเจ็บปวด ที่ไม่อาจพูดหรือสาธยายออกมาได้ต่างหาก . ๕. ตอนเป็นเด็ก เราคิดว่าการเสียเลือดเป็นเรื่องสาหัสที่สุดแล้ว ดังนั้น ไม่ว่าจะเจ็บหรือไม่ เราจึงเลือกร้องไห้ไว้ก่อนแล้วค่อยอธิบายทีหลัง แต่พอโตขึ้นเราจึงเข้าใจว่า…  เสียน้ำตาต่างหากที่เจ็บกว่าการเสียเลือด ๖. นอกเสียจากเรื่องเกิดตาย เรื่องต่าง ๆ ในโลกนี้ล้วนเป็นเรื่องเล็กทั้งนั้น เพราะฉะนั้น ไม่ว่าคุณจะพบเจอกับเรื่องใด ขอให้ยิ้มสู้เข้าไว้ . ๗. วันนี้ คือ วันที่คุณอายุอ่อนเยาว์ที่สุด! เพราะยังมีวันพรุ่งนี้อยู่ วันนี้จึงเป็นวันเริ่มต้นได้อยู่เสมอ โปรดจำไว้ว่า “ยิ่งพยายาม (ในสิ่งที่ถูกต้อง) ยิ่งมีวาสนา” . …

5 วิธีฝึกสติในชีวิตประจำวัน – ตื่นอย่างมีสติ: แทนที่จะตื่นมาแล้วเช็คข่าวสารจากโซเชียลมีเดียเป็นสิ่งแรกของวัน ให้เวลาตัวเองซัก 5-10 นาที นั่งสมาธินิ่งๆ ก่อนจะรับข่าวสารอื่นๆ เพื่อช่วยให้การเริ่มต้นวันใหม่เป็นไปอย่างมั่นคงในอารมณ์ . – กินอย่างมีสติ: บางครั้งเราก็ทานไปด้วยคุยโทรศัพท์ไปด้วย บางครั้งก็ทานไปด้วยดูจอทีวี จอมือถือไปด้วย แล้วครั้งสุดท้ายที่ทานอาหารทีละคำ รับรสชาติ  แล้วขอบคุณอาหารในมื้อนั้น ….คือเมื่อไหร่กันหรือ ? . – เดินอย่างมีสติ: เดินไปข้างหน้าด้วยความรู้สึกขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง ขอบคุณร่างกายที่ยังมีกำลังมากพอให้สามารถเดินได้ ขอบคุณถนนหนทางที่สะดวกสบายมากพอจนเดินก้าวไปได้ และเดินด้วยใจกรุณาด้วยความรู้สึกว่า “อยากสร้างแต่รอยย่ำอันงดงามให้กับโลกใบนี้” . – ทำงานอย่างมีสติ: ท่ามกลางมรสุมงาน และการติดต่อผู้คนมากมายตลอดวัน เราก็สามารถฝึกสติรู้เนื้อรู้ตัวได้ง่ายๆ เพียงหลับตาลง หายใจเข้าและออกลึกๆ สัก5 รอบลมหายใจ โดยให้สติตามลมหายใจโดยไม่คิดเรื่องอื่น แล้วค่อยกลับไปโฟกัสกับงานตรงหน้าใหม่อีกครั้ง . – สนทนาอย่างมีสติ: ฟังอย่างตั้งใจ ฟังโดยไม่คิดตัดสินคู่สนทนา เปลี่ยนสภาพตัวเองให้เป็นเหมือนภาชนะว่างเปล่าที่พร้อมรับฟังบุคคลตรงหน้า ขณะที่เมื่อพูดก็ตระหนักถึงความงดงามของความสัมพันธ์ระหว่างคุณและคู่สนทนา สื่อสารด้วยความรัก ด้วยความหวังดี ด้วยใจที่อยากจะสร้างสรรค์ความหมายดีๆ ระหว่างกัน ขอขอบคุณที่มา : New Heart New World

เธอเอ๋ย..จงสุขให้เป็น..ใช้ชีวิตเช่นนี้จึงจะมีความสุข 幸せになれสุขให้เป็น ๐๐ เมื่อใดที่เธอโมโห ลองนั่งนิ่งๆ ทบทวนดูว่าเวลาที่เหลืออยู่ในชีวิตนี้มีอยู่อีกสักกี่วัน? ใยเสียเวลาไปเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง? ๐๐ เมื่อใดที่เธอกลัดกลุ้ม ลองสุดลมหายใจลึกๆ ทบทวนดูว่าชีวิตนี้มันมีแต่ลดกับลด ปฏิทินที่ฉีกไปในวันนี้กำลังบอกเธอว่าเวลาเธอลดไปอีกวันหนึ่ง แล้ว การได้พบหน้ากันในวันนี้ หมดโอกาสได้เจอกันไปอีกครั้งหนึ่งแล้ว แล้วเธอจะกลัดกลุ้มในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องไปทำไม? ไม่มีใครถูกไม่มีใครผิด มีแต่ถูกใจหรือไม่ถูกใจ คนที่เธอถูกใจต่อให้เขาทำผิดเธอก็ไม่รู้สึกโกรธ คนที่เธอไม่ถูกใจ ต่อให้เขาทำถูก เธอก็ยังขวางตาขวางใจ เพราะฉะนั้น อย่าไปอาฆาตพยาบาทใครเขาเลย ๐๐ เมื่อใดที่ใครบางคนทำให้เธอเจ็บปวดใจ ลองปล่อยให้มันเป็นไป ทบทวนดูสิว่า ชีวิตนี้ไม่มีใครอยู่ยงคงกระพัน คนที่มีชื่อเสียง คนที่รวยล้นฟ้า หรือคนที่รักกันปานจะกลืนกินในอดีต วันนี้เหลือไว้แต่ชื่อ! สุดท้ายเธอก็แค่คนที่เคยมาเยือนโลกใบนี้ ต่อให้เธอแค้น เธอก็ต้องไปจากโลกนี้ ต่อให้เธออาลัยอาวรณ์ เธอก็ต้องจากโลกนี้ไปในสักวันหนึ่ง ๐๐ เมื่อใดที่เธอรู้สึกไม่พอใจ ลองไตร่ตรองดู ไม่มีใครครอบครองสิ่งใดในโลกนี้ได้ตลอดไป เธออาจไม่ได้รวยล้นฟ้าเหมือนเศรษฐีมีเงิน แต่เธออาจมีความสุขอันเรียบง่ายที่เศรษฐีโหยหาก็เป็นได้ และเธอยังแข็งแรกมากกว่าคนที่นอนป่วยอยู่ตามโรงพยาบาล เธอโชคดีกว่าคนอื่นอีกมากเพียงใด เธอจงจำไว้ “มองล่างเธอเหลือ มองเหนือเธอขาด” ๐๐ เมื่อใดที่เธอถูกเอารัดเอาเปรียบ ลองปล่อยวางดูบ้าง พูดมากจะเสียมิตร คิดเล็กคิดน้อยจะเสียกำลังใจ เธอจงจำไว้ “เงยหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน” แค่นี้ก็เพียงพอให้เธอสุขใจ วันนี้ยังกินข้าวได้ ยังนอนหลับได้ …

5 วิธีรับมือเมื่อเจอช่วงชีวิตแย่ๆ พระพุทธเจ้าบอกว่า ทุกสิ่งล้วนไม่เที่ยง มีเกิด มีดับ ไม่เพียงแต่สิ่งที่มองเห็น แต่ยังรวมถึงสิ่งที่มองไม่เห็นจับต้องไม่ได้ เช่น ที่ชัดเจนที่สุดคือ ความคิด ตอนเช้าอารมณ์ดี ตอนสายเครียด ตอนบ่ายมีความทุกข์จากงาน ตอนเลิกงานมีสุขเพราะกำลังออกกำลังกาย เห็นไหมว่าในแต่ละวัน มีเกิดมีดับตลอดในความคิดของเรา  ชีวิตก็เช่นกัน วันนี้คุณอาจสำเร็จในหน้าที่การงานและการค้าขาย แต่เรามักจะเห็นตัวอย่างอยู่เสมอธุรกิจบางอย่างที่เคยโดนเด่น ร่ำรวยในยุคก่อน แต่กับล้มละลายในยุคนี้ ฉะนั้นคนฉลาดจะทำความรู้จักกับความไม่แน่นอน ฝึกฝนตนเองแม้ยังไม่ถึงเวลาก็ตาม และพร้อมรับมือเสมอเมื่อชีวิตเจอเรื่องแย่ๆ  1. ยอมรับความจริง สิ่งแรกที่เราต้องทำ คือการยอมรับความจริง ว่าชีวิตของคนทุกคนไม่สามารถหลีกหนีจากความทุกข์ได้ มีความสุขก็ต้องมีความทุกข์เป็นของคู่กัน เป็นธรรมดา ในเมื่อหนีไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นสิ่งที่เราทำได้คือการยอมรับการมีอยู่ของความทุกข์นั้น หาทางแก้ไข แล้วก้าวผ่านมันไปให้ได้ ดังที่มีคำกล่าวว่า “เราล้วนผ่านการโดนทำร้ายจิตใจกันมาแล้วทั้งสิ้น มันก็แค่พิธีกรรมอย่างหนึ่งในการใช้ชีวิตของมนุษย์” 2. ยิ้มให้กับตัวเอง ต่อให้รอบตัวคุณไม่มีใครให้พึ่งพิง แต่คุณก็ยังมี “ตัวคุณเอง” ที่สามารถเติมพลังและกำลังใจให้ตัวของคุณเองได้ เมื่อโลกไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด ให้ลองหลับตา นับหนึ่งถึงสิบ หายใจลึกๆ พูดกับตัวเองว่า “มันคงดีที่สุดแล้วล่ะ” ก่อนที่จะลืมตาขึ้น ยิ้มให้ตัวเอง และก้าวเดินต่อไป 3. มองหาต้นเหตุของปัญหา ปัญหาทุกปัญหาย่อมต้องมี “ต้นเหตุ” มองหาต้นเหตุนั้นให้เจอ พิจารณาความเป็นไปได้ที่จะแก้ไข หากแก้ไขได้ก็จงพยายามแก้ไข …

เลิกกล่าวโทษ “พ่อแม่” ด้วย 5 คำนี้ 1. ไม่โทษพ่อแม่ว่าไร้ความสามารถ ไม่มีใครที่เก่งไปทุกเรื่อง และไม่มีใครที่ทำทุกเรื่องได้สมบูรณ์ พ่อแม่คือผู้ให้ชีวิต ทุ่มเทเลี้ยงดูเราจบเติบใหญ่สิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย อย่าต่อว่าพ่อแม่ว่า “สู้พ่อแม่ของคนอื่นก็ไม่ได้” คำพูดนี้ เมื่อพูดออกไป ต่อให้ม้าฝีเท้าไวก็วิ่งตามไปเก็บกลับคืนมาไม่ทัน แล้วมันจะกลายเป็นตราบาปในชีวิตคุณไปทั้งชีวิต 2. ไม่โทษพ่อแม่ว่าจู้จี้จุกจิก พ่อแม่เกิดมาก่อนเรา มีประสบการณ์มากกว่าเรา อย่าตะคอกท่าน เมื่อท่านจ้ำจี้จำไชให้กินข้าว ให้ใส่เสื้อผ้าหนาๆ ให้ใส่หมวกกันน็อก ให้กลับบ้านเร็วๆ ให้เก็บห้อง ให้….ฯลฯ เพราะคนที่รักเราจริงเท่านั้นที่จะจู้จี้ในเรื่องนี้กับเรา พ่อแม่ไม่มีทางจู้จี้กับคนที่ไม่ใช่ลูกหลานของท่านแน่นอน หรือคุณว่าไม่จริง! 3. ไม่โทษพ่อแม่ที่ท่านบ่นว่า ที่พ่อแม่บ่นว่า ก็เพราะเราทำไม่ได้ดี ที่บ่นว่าไม่ใช่เพื่อตัวท่านเองแต่เป็นเพราะเพื่อเรา ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่รักลูกของตนเอง ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อยากให้ลูกเจริญก้าวหน้ากว่าตนเอง ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อยากให้ลูกของตนเป็นอภิชาตบุตร ที่เก่งกล้าสามารถกว่าตนเอง 4. ไม่โทษพ่อแม่ว่าชักช้า ยามพ่อแม่แก่เฒ่า อย่าด่าทอว่าท่านทำอะไรชักช้า หากเรายังไม่เคยเป็นพ่อแม่ เราไม่มีทางรู้เลยว่าคนเป็นพ่อแม่ต้องใช้ความรักความอดทนมากเพียงใดในการสอนให้เราเดิน สอนให้เรากิน สอนให้เราอาบน้ำ สอนให้เรา…ฯลฯ ยามที่ท่านหนุ่มสาว ท่านทุ่มกำลังแรงกายเพื่อพวกเรา มาบัดนี้ร่างกายจึงทรุดโทรม หากวันหนึ่งพ่อแม่แก่ชราลง กำลังวังชาเริ่มเสื่อมถอย จงจำไว้ “เห็นพ่อแม่ในวันนี้ ดุจเห็นตนเองในวันข้างหน้า” เรื่องกตัญญู ต้องรีบลงมือทำ 5. …

เตือนสติได้ดีมาก เมื่อคนเราเกิดมา มีต้นทุนชีวิตที่ไม่เท่ากัน ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง คุณยายท่านหนึ่ง มาหาหมอ หลังจากคุณหมอตรวจเรียบร้อยแล้ว และ สั่งจ่ายยา ห้องเก็บเงิน เรียกชื่อยาย เพื่อจ่ายเงินค่ายา คุณยาย ควักเงินแบงค์ 20 มา 1 ใบ พนักงานเก็บเงิน แจ้งค่ายา จำนวน 55 บาท ยายบอกไม่มีเงินเลย ยายมีแบงค์ 20 ใบเดียว…!!   พระสงฆ์รูปหนึ่ง นั่งอยู่หน้าห้องจ่ายยาพอดี ซึ่งกำลังรอรับยาเหมือนกัน ได้ยินทุกอย่าง เลยถามพนักงานว่ายายเป็นอะไรละโยม พนักงานบอกว่า … ยายไม่มีเงินจ่ายค่ายาคะ พระเลยช่วยยาย จ่ายค่ายาให้ยาย จำนวน 55 บาท ยาย กราบขอบคุณพระสงฆ์รูปนั้น หลังจากนั้น ยายกลับมานั่งที่เก้าอี้ ยายเดินด้วยความลำบาก เพราะปวดหลัง ยายเดินมานั่งข้างๆ พระ เลยพูดคุยกันระหว่างยายรอรับยา พระสงฆ์‍ : ยายมากับใครละ ยาย : ยายมากับเพื่อนบ้าน เขามาเอายา ยายเลยมากับเขา จะได้ไม่ต้องเสียค่ารถ …

“ทำไมเพื่อนสมัยมัธยมจึงคบกันนาน” นี่คือสิ่งที่หลายคนสงสัยมายาวนาน เพื่อนไหนๆ ก็ไม่สนิทเท่าเพื่อนที่เรียนสมัยอยู่มัธยม มาดูกันครับว่าเพราะอะไร ? 1.ไม่มีเปลือก มีแต่ตัวตนจริงๆ ใครเป็นใคร..อย่างไร..เห็นกันหมดใครเรียนเก่ง ใครอ่อน ใครโง่ ฉลาด ขยัน ขี้เกียจ แม่กระทั่งพ่อแม่เป็นใคร มีสตางค์หรือไม่มี รู้กันหมด ไม่ต้องมาทำฟอร์มใส่กัน 2.ไม่มีผลประโยชน์ เพื่อนสมัยมัธยม ไม่มีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง คบกันได้เพราะ “มึงกับกู” เหมือนๆกัน ไม่ใช่เพราะจะพึ่งพาอะไรกันมากมาย อย่างดีก็แค่ “ขอกูลอกการบ้านมึงหน่อย” พอเอาไปส่งครู ตอบผิดด้วยกันทั้งคู่เลยก็มีบ่อยๆ เพราะไปลอกของมัน ดีมั๊ยดี ทำเองยังอาจจะถูกบ้างบางข้อ 3.รู้จักกันถึงพ่อ ถึงแม่ ถึงพี่น้อง บ้านช่อง รู้ใส้ รู้พุงพุงกันหมด สนิทกับแบบไม่มีอะไรปิดกั้น สนิทกันขนาดเรียกชื่อเพื่อนเป็นชื่อพ่อมัน จนกระทั่งเรียนจบก็มี บางทีเรียกชื่อมัน(ซึ่งเป็นชื่อพ่อเพื่อน) พ่อมันขานเราก็มี เพราะพ่อมันนึกว่าเรียกเขา ที่ดีคือ เพื่อนมันไม่เคยโกรธเลย 4.หัดจีบสาวพร้อมๆกัน ด้วยลีลาที่นึกถึงทุกวันนี้ยังเกิดคำถามกับตัวเองว่า ”กูทำไปได้ยังไง” แต่ก็เป็นการจีบแบบใสๆซื่อๆ ทั้งๆที่รู้ว่า จีบไปก็เท่านั้น “เหมือนหมาเห็นปลากระป๋อง” ยังไงยังงั้น เล่ากันเมื่อไหร่ ก็ฮากันเมื่อนั้น บางทีนึกดีใจด้วยซ้ำ ที่ไม่จีบเป็นจริงเป็นจังจนขอแต่งงาน เพราะมาเจออีกที หลังเกษียณ …

“แอม” เสาวลักษณ์ ลีละบุตร เล่าว่า… ได้พบเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งเพิ่งกลับจากการไปปลูกป่า หน้าตาของเธอเบิกบานด้วยความปิติที่ได้ช่วยฟื้นฟูธรรมชาติ เธอพรรณนาถึงคุณประโยชน์มากมายของการปลูกป่า ทั้งบรรเทาโลกร้อน  เพิ่มออกซิเจน ให้ร่มเงา ปกป้องหน้าดิน และช่วยให้ฝนฟ้าตกต้องตามฤดูกาล ฯลฯ “ดีจังเลย” แอมยินดีกับเพื่อน “ตอนนี้เธอปลูกต้นไม้ที่บ้านเยอะเลยสิ” เพื่อนทำหน้าเซ็งทันทีแล้วตอบว่า “โอ๊ย ใครจะไปกวาดใบไม้ไหว ร่วงอยู่ได้ เลยตัดทิ้งไปแล้ว” รักป่ารักต้นไม้ทั่วทั้งโลกนั้น บางครั้งกลับง่ายกว่ารักต้นไม้ในบ้าน เราพร้อมจะไปปลูกป่าทั่วทุกหนแห่ง แต่คร้านที่จะดูแลต้นไม้ในบ้าน ปลูกป่านอกบ้านไม่ใช่เรื่องยาก แค่หย่อนกล้าไม้ลงหลุมแล้วกลบ จากนั้นก็กลับบ้านได้เลย แต่ปลูกต้นไม้ที่บ้านสิ เรายังต้องรดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ยนานนับปี ครั้นต้นไม้เติบโตสูงใหญ่ ก็ยังต้องเสียเวลากวาดใบไม้ร่วงไม่หยุดหย่อน วันดีคืนดีกิ่งไม้อาจตกมากระแทกหลังคาเป็นรู เป็นเพราะต้นไม้นอกบ้านให้แต่สิ่งดี ๆ มีแต่สิ่งที่น่าชื่นชม ไม่เป็นภาระแก่เราเลย เราจึงรักเขาได้ง่าย ส่วนต้นไม้ในบ้านนั้นเรียกร้องการดูแลเอาใจใส่จากเรา แถมยังอาจก่อปัญหาให้ด้วย หลายคนจึงมองเห็นแต่ข้อเสียของเขา จนรู้สึกระอาขึ้นมา เป็นเพราะเหตุผลเดียวกันนี้หรือเปล่า? ผู้คนเป็นอันมากจึงรักและชื่นชมคนอื่นได้ง่ายกว่าคนในบ้าน เราเห็นแต่ความดีของคนไกลตัว เพราะเขาไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเราเลย ส่วนคนในบ้านนั้นอยู่ใกล้กับเรามากเกินไป จึงเห็นแต่ข้อเสียของเขา หรือเห็นเขาเป็นภาระที่ต้องดูแลเอาใจใส่จนกลบข้อดีของเขาไปเกือบหมด ผลก็คือเรามักสุภาพอ่อนโยนกับคนไกล แต่มึนตึงฉุนเฉียวง่ายมากกับคนใกล้ตัว ลองมองให้เห็นคุณประโยชน์หรือความดีของต้นไม้ในบ้านบ้าง เราอาจจะรักเขาได้ง่ายขึ้น หลายคนมาเห็นประโยชน์ของต้นไม้ในบ้าน ก็หลังจากที่โค่นจนเหลือแต่ตอ แต่นั่นก็สายไปแล้ว จะไม่ดีกว่าหรือ หากเรารู้จักชื่นชมเขาขณะที่ยังอยู่กับเรา กับคนในบ้านก็เช่นกัน …

โลกนี้มี “คนเก่ง” มากมาย และคนเก่งที่ “ไม่ประสบความสำเร็จ” ก็มีไม่น้อย เพราะ.. เอาแต่เดินชนกำแพง คิดว่า “ข้าเก่ง” “ข้าแน่” “ทุกคนต้องยอมข้า” เป็นคนเก่งนั้น “เป็นเรื่องที่น่ายินดี” แต่แค่ “เก่ง” มันยังดีไม่พอ ต้องรู้จัก “วางตัว” ด้วย ชีวิตคน .. ย่อมมี “อุปสรรค” บางที.. ต้องเลี้ยวบ้าง อ้อมบ้าง ขอแค่.. เป็นทางอันถูกควร อ้อมบ้าง .. ก็ไม่เห็นเสียหาย โบราณว่า… ขุนเขาตั้งอยู่ไม่เปลี่ยน .. ก็ให้เปลี่ยนเส้นทาง เส้นทางไม่เปลี่ยนแปลงตามนักเดินทาง นักเดินทางต้องรู้จักเลือกเดินเอง น้ำ… สามารถไหลไปรวมกันจนเป็น.. มหาสมุทรได้ก็เพราะ.. สามารถหลบหลีกอุปสรรค รู้จักลดเลี้ยวรู้จัก อ่อน แข็ง ตามสถาณะการณ์ คนเก่ง จะกลายเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ได้ บางครั้งก็ต้องรู้จักทำตัวให้เหมือนน้ำ ความจริงของชีวิต โลกนี้มีความไม่ยุติธรรมอยู่มาก ไม่ต้องคิดที่จะเปลี่ยนแปลงมัน สิ่งที่คุณควรทำก็แค่อยู่กับมันให้ได้ แล้วรู้จักใช้ประโยชน์จากมันให้เป็น โลกไม่สนเกียรติหรือศักดิ์ศรีของคุณ คนอื่นก็ดูแค่ความสำเร็จที่คุณมี ก่อนที่คุณจะประสบความสำเร็จ อย่าเรียกร้องให้ใครๆต้องให้เกียรติคุณ เพราะยิ่งคุณแสดงออกเท่าใด ก็ยิ่งไม่เกิดประโยชน์ใดๆสำหรับคุณเลย …

มากกว่าคำว่า “รัก” คงเป็นคำว่า “ถอย” ฝืนต่อไปได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา? ยื้อต่อไป เขาจะรักเรามากขึ้นใช่ไหม? ยอมเอาอกเอาใจ เหมือนไม่มีเขา เราอยู่ไม่ได้ใช่หรือเปล่า? ทุกวันนี้เราทุ่มเทเวลาให้เขา มากกว่า ตัวเราหรือเปล่า? ทุกวันนี้เราทำทุกอย่างมากมาย เพียงเพื่ออยากให้เขาสบายอยู่หรือเปล่า? แต่ทุกวันนี้เราต้องมานั่งเสียใจมากมายเพียงเพราะเขาอยู่หรือเปล่า? ใครที่ทรุดโทรมไป ใช่เรา หรือเปล่า? วิ่งตามเขา แต่เขาขับรถไปกับใครอยู่หรือเปล่า? เราสะดุดล้ม เจ็บที่ตัวเราใช่หรือเปล่า? น่าแปลกใจ เวลาเรากินส้มยังรู้จักคายเมล็ดทิ้ง กินปลาทู ยังต้องเลาะก้างออก แล้วทำไม ‘ความทุกข์ที่มี’ เราถึงไม่ ‘คลายมันทิ้ง’ ไปเสียบ้าง? กลไกของร่างกาย เวลาป่วยไข้เรารู้ ไปหาหมอรักษาตัว แล้วใจเราล่ะ แบกรับเท่าไหร่ จึงจะรักษาใจให้หายดี ทุกข์ที่มี…ปล่อยลง เขาไม่มั่นคง…ให้ปล่อยไป ความรักไม่ต้องการแค่วันเดียว ความรักไม่ต้องเกี่ยวกับวันไหน ความรักไม่ต้องมีเวลาใด ความรักไม่ต้องใช้ให้ใครชี้ ความรักไม่ต้องมีข้อวิจารณ์ ความรักไม่ต้องการการกดขี่ ความรักไม่ต้องให้ใครตราตี ความรักไม่ต้องมีเส้นพรมแดน ความรักไม่ต้องรอข้อพิสูจน์ ความรักไม่ต้องพูดอันแบบแผน ความรักไม่ต้องการสิ่งตอบแทน ความรักไม่ต้องแค่นหัวใจคน ความรักไม่ต้องการการเป็นต่อ ความรักไม่ต้องรอขอเหตุผล ความรักไม่ต้องย้ำความมีจน ความรักไม่ต้องทนที่จะรัก ความรักคือหัวใจให้แก่กัน ความรักคือนิรันดร์มั่นสมัคร ความรักคือศรัทธาสามิภักดิ์ ความรักคือความประจักษ์ในใจเรา ความรักคือนิยายไร้นิยาม …