5 วิธีฝึกสติในชีวิตประจำวัน – ตื่นอย่างมีสติ: แทนที่จะตื่นมาแล้วเช็คข่าวสารจากโซเชียลมีเดียเป็นสิ่งแรกของวัน ให้เวลาตัวเองซัก 5-10 นาที นั่งสมาธินิ่งๆ ก่อนจะรับข่าวสารอื่นๆ เพื่อช่วยให้การเริ่มต้นวันใหม่เป็นไปอย่างมั่นคงในอารมณ์ . – กินอย่างมีสติ: บางครั้งเราก็ทานไปด้วยคุยโทรศัพท์ไปด้วย บางครั้งก็ทานไปด้วยดูจอทีวี จอมือถือไปด้วย แล้วครั้งสุดท้ายที่ทานอาหารทีละคำ รับรสชาติ  แล้วขอบคุณอาหารในมื้อนั้น ….คือเมื่อไหร่กันหรือ ? . – เดินอย่างมีสติ: เดินไปข้างหน้าด้วยความรู้สึกขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง ขอบคุณร่างกายที่ยังมีกำลังมากพอให้สามารถเดินได้ ขอบคุณถนนหนทางที่สะดวกสบายมากพอจนเดินก้าวไปได้ และเดินด้วยใจกรุณาด้วยความรู้สึกว่า “อยากสร้างแต่รอยย่ำอันงดงามให้กับโลกใบนี้” . – ทำงานอย่างมีสติ: ท่ามกลางมรสุมงาน และการติดต่อผู้คนมากมายตลอดวัน เราก็สามารถฝึกสติรู้เนื้อรู้ตัวได้ง่ายๆ เพียงหลับตาลง หายใจเข้าและออกลึกๆ สัก5 รอบลมหายใจ โดยให้สติตามลมหายใจโดยไม่คิดเรื่องอื่น แล้วค่อยกลับไปโฟกัสกับงานตรงหน้าใหม่อีกครั้ง . – สนทนาอย่างมีสติ: ฟังอย่างตั้งใจ ฟังโดยไม่คิดตัดสินคู่สนทนา เปลี่ยนสภาพตัวเองให้เป็นเหมือนภาชนะว่างเปล่าที่พร้อมรับฟังบุคคลตรงหน้า ขณะที่เมื่อพูดก็ตระหนักถึงความงดงามของความสัมพันธ์ระหว่างคุณและคู่สนทนา สื่อสารด้วยความรัก ด้วยความหวังดี ด้วยใจที่อยากจะสร้างสรรค์ความหมายดีๆ ระหว่างกัน ขอขอบคุณที่มา : New Heart New World

เธอเอ๋ย..จงสุขให้เป็น..ใช้ชีวิตเช่นนี้จึงจะมีความสุข 幸せになれสุขให้เป็น ๐๐ เมื่อใดที่เธอโมโห ลองนั่งนิ่งๆ ทบทวนดูว่าเวลาที่เหลืออยู่ในชีวิตนี้มีอยู่อีกสักกี่วัน? ใยเสียเวลาไปเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง? ๐๐ เมื่อใดที่เธอกลัดกลุ้ม ลองสุดลมหายใจลึกๆ ทบทวนดูว่าชีวิตนี้มันมีแต่ลดกับลด ปฏิทินที่ฉีกไปในวันนี้กำลังบอกเธอว่าเวลาเธอลดไปอีกวันหนึ่ง แล้ว การได้พบหน้ากันในวันนี้ หมดโอกาสได้เจอกันไปอีกครั้งหนึ่งแล้ว แล้วเธอจะกลัดกลุ้มในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องไปทำไม? ไม่มีใครถูกไม่มีใครผิด มีแต่ถูกใจหรือไม่ถูกใจ คนที่เธอถูกใจต่อให้เขาทำผิดเธอก็ไม่รู้สึกโกรธ คนที่เธอไม่ถูกใจ ต่อให้เขาทำถูก เธอก็ยังขวางตาขวางใจ เพราะฉะนั้น อย่าไปอาฆาตพยาบาทใครเขาเลย ๐๐ เมื่อใดที่ใครบางคนทำให้เธอเจ็บปวดใจ ลองปล่อยให้มันเป็นไป ทบทวนดูสิว่า ชีวิตนี้ไม่มีใครอยู่ยงคงกระพัน คนที่มีชื่อเสียง คนที่รวยล้นฟ้า หรือคนที่รักกันปานจะกลืนกินในอดีต วันนี้เหลือไว้แต่ชื่อ! สุดท้ายเธอก็แค่คนที่เคยมาเยือนโลกใบนี้ ต่อให้เธอแค้น เธอก็ต้องไปจากโลกนี้ ต่อให้เธออาลัยอาวรณ์ เธอก็ต้องจากโลกนี้ไปในสักวันหนึ่ง ๐๐ เมื่อใดที่เธอรู้สึกไม่พอใจ ลองไตร่ตรองดู ไม่มีใครครอบครองสิ่งใดในโลกนี้ได้ตลอดไป เธออาจไม่ได้รวยล้นฟ้าเหมือนเศรษฐีมีเงิน แต่เธออาจมีความสุขอันเรียบง่ายที่เศรษฐีโหยหาก็เป็นได้ และเธอยังแข็งแรกมากกว่าคนที่นอนป่วยอยู่ตามโรงพยาบาล เธอโชคดีกว่าคนอื่นอีกมากเพียงใด เธอจงจำไว้ “มองล่างเธอเหลือ มองเหนือเธอขาด” ๐๐ เมื่อใดที่เธอถูกเอารัดเอาเปรียบ ลองปล่อยวางดูบ้าง พูดมากจะเสียมิตร คิดเล็กคิดน้อยจะเสียกำลังใจ เธอจงจำไว้ “เงยหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน” แค่นี้ก็เพียงพอให้เธอสุขใจ วันนี้ยังกินข้าวได้ ยังนอนหลับได้ …

5 วิธีรับมือเมื่อเจอช่วงชีวิตแย่ๆ พระพุทธเจ้าบอกว่า ทุกสิ่งล้วนไม่เที่ยง มีเกิด มีดับ ไม่เพียงแต่สิ่งที่มองเห็น แต่ยังรวมถึงสิ่งที่มองไม่เห็นจับต้องไม่ได้ เช่น ที่ชัดเจนที่สุดคือ ความคิด ตอนเช้าอารมณ์ดี ตอนสายเครียด ตอนบ่ายมีความทุกข์จากงาน ตอนเลิกงานมีสุขเพราะกำลังออกกำลังกาย เห็นไหมว่าในแต่ละวัน มีเกิดมีดับตลอดในความคิดของเรา  ชีวิตก็เช่นกัน วันนี้คุณอาจสำเร็จในหน้าที่การงานและการค้าขาย แต่เรามักจะเห็นตัวอย่างอยู่เสมอธุรกิจบางอย่างที่เคยโดนเด่น ร่ำรวยในยุคก่อน แต่กับล้มละลายในยุคนี้ ฉะนั้นคนฉลาดจะทำความรู้จักกับความไม่แน่นอน ฝึกฝนตนเองแม้ยังไม่ถึงเวลาก็ตาม และพร้อมรับมือเสมอเมื่อชีวิตเจอเรื่องแย่ๆ  1. ยอมรับความจริง สิ่งแรกที่เราต้องทำ คือการยอมรับความจริง ว่าชีวิตของคนทุกคนไม่สามารถหลีกหนีจากความทุกข์ได้ มีความสุขก็ต้องมีความทุกข์เป็นของคู่กัน เป็นธรรมดา ในเมื่อหนีไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นสิ่งที่เราทำได้คือการยอมรับการมีอยู่ของความทุกข์นั้น หาทางแก้ไข แล้วก้าวผ่านมันไปให้ได้ ดังที่มีคำกล่าวว่า “เราล้วนผ่านการโดนทำร้ายจิตใจกันมาแล้วทั้งสิ้น มันก็แค่พิธีกรรมอย่างหนึ่งในการใช้ชีวิตของมนุษย์” 2. ยิ้มให้กับตัวเอง ต่อให้รอบตัวคุณไม่มีใครให้พึ่งพิง แต่คุณก็ยังมี “ตัวคุณเอง” ที่สามารถเติมพลังและกำลังใจให้ตัวของคุณเองได้ เมื่อโลกไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด ให้ลองหลับตา นับหนึ่งถึงสิบ หายใจลึกๆ พูดกับตัวเองว่า “มันคงดีที่สุดแล้วล่ะ” ก่อนที่จะลืมตาขึ้น ยิ้มให้ตัวเอง และก้าวเดินต่อไป 3. มองหาต้นเหตุของปัญหา ปัญหาทุกปัญหาย่อมต้องมี “ต้นเหตุ” มองหาต้นเหตุนั้นให้เจอ พิจารณาความเป็นไปได้ที่จะแก้ไข หากแก้ไขได้ก็จงพยายามแก้ไข …

เลิกกล่าวโทษ “พ่อแม่” ด้วย 5 คำนี้ 1. ไม่โทษพ่อแม่ว่าไร้ความสามารถ ไม่มีใครที่เก่งไปทุกเรื่อง และไม่มีใครที่ทำทุกเรื่องได้สมบูรณ์ พ่อแม่คือผู้ให้ชีวิต ทุ่มเทเลี้ยงดูเราจบเติบใหญ่สิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย อย่าต่อว่าพ่อแม่ว่า “สู้พ่อแม่ของคนอื่นก็ไม่ได้” คำพูดนี้ เมื่อพูดออกไป ต่อให้ม้าฝีเท้าไวก็วิ่งตามไปเก็บกลับคืนมาไม่ทัน แล้วมันจะกลายเป็นตราบาปในชีวิตคุณไปทั้งชีวิต 2. ไม่โทษพ่อแม่ว่าจู้จี้จุกจิก พ่อแม่เกิดมาก่อนเรา มีประสบการณ์มากกว่าเรา อย่าตะคอกท่าน เมื่อท่านจ้ำจี้จำไชให้กินข้าว ให้ใส่เสื้อผ้าหนาๆ ให้ใส่หมวกกันน็อก ให้กลับบ้านเร็วๆ ให้เก็บห้อง ให้….ฯลฯ เพราะคนที่รักเราจริงเท่านั้นที่จะจู้จี้ในเรื่องนี้กับเรา พ่อแม่ไม่มีทางจู้จี้กับคนที่ไม่ใช่ลูกหลานของท่านแน่นอน หรือคุณว่าไม่จริง! 3. ไม่โทษพ่อแม่ที่ท่านบ่นว่า ที่พ่อแม่บ่นว่า ก็เพราะเราทำไม่ได้ดี ที่บ่นว่าไม่ใช่เพื่อตัวท่านเองแต่เป็นเพราะเพื่อเรา ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่รักลูกของตนเอง ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อยากให้ลูกเจริญก้าวหน้ากว่าตนเอง ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อยากให้ลูกของตนเป็นอภิชาตบุตร ที่เก่งกล้าสามารถกว่าตนเอง 4. ไม่โทษพ่อแม่ว่าชักช้า ยามพ่อแม่แก่เฒ่า อย่าด่าทอว่าท่านทำอะไรชักช้า หากเรายังไม่เคยเป็นพ่อแม่ เราไม่มีทางรู้เลยว่าคนเป็นพ่อแม่ต้องใช้ความรักความอดทนมากเพียงใดในการสอนให้เราเดิน สอนให้เรากิน สอนให้เราอาบน้ำ สอนให้เรา…ฯลฯ ยามที่ท่านหนุ่มสาว ท่านทุ่มกำลังแรงกายเพื่อพวกเรา มาบัดนี้ร่างกายจึงทรุดโทรม หากวันหนึ่งพ่อแม่แก่ชราลง กำลังวังชาเริ่มเสื่อมถอย จงจำไว้ “เห็นพ่อแม่ในวันนี้ ดุจเห็นตนเองในวันข้างหน้า” เรื่องกตัญญู ต้องรีบลงมือทำ 5. …

“ทำไมเพื่อนสมัยมัธยมจึงคบกันนาน” นี่คือสิ่งที่หลายคนสงสัยมายาวนาน เพื่อนไหนๆ ก็ไม่สนิทเท่าเพื่อนที่เรียนสมัยอยู่มัธยม มาดูกันครับว่าเพราะอะไร ? 1.ไม่มีเปลือก มีแต่ตัวตนจริงๆ ใครเป็นใคร..อย่างไร..เห็นกันหมดใครเรียนเก่ง ใครอ่อน ใครโง่ ฉลาด ขยัน ขี้เกียจ แม่กระทั่งพ่อแม่เป็นใคร มีสตางค์หรือไม่มี รู้กันหมด ไม่ต้องมาทำฟอร์มใส่กัน 2.ไม่มีผลประโยชน์ เพื่อนสมัยมัธยม ไม่มีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง คบกันได้เพราะ “มึงกับกู” เหมือนๆกัน ไม่ใช่เพราะจะพึ่งพาอะไรกันมากมาย อย่างดีก็แค่ “ขอกูลอกการบ้านมึงหน่อย” พอเอาไปส่งครู ตอบผิดด้วยกันทั้งคู่เลยก็มีบ่อยๆ เพราะไปลอกของมัน ดีมั๊ยดี ทำเองยังอาจจะถูกบ้างบางข้อ 3.รู้จักกันถึงพ่อ ถึงแม่ ถึงพี่น้อง บ้านช่อง รู้ใส้ รู้พุงพุงกันหมด สนิทกับแบบไม่มีอะไรปิดกั้น สนิทกันขนาดเรียกชื่อเพื่อนเป็นชื่อพ่อมัน จนกระทั่งเรียนจบก็มี บางทีเรียกชื่อมัน(ซึ่งเป็นชื่อพ่อเพื่อน) พ่อมันขานเราก็มี เพราะพ่อมันนึกว่าเรียกเขา ที่ดีคือ เพื่อนมันไม่เคยโกรธเลย 4.หัดจีบสาวพร้อมๆกัน ด้วยลีลาที่นึกถึงทุกวันนี้ยังเกิดคำถามกับตัวเองว่า ”กูทำไปได้ยังไง” แต่ก็เป็นการจีบแบบใสๆซื่อๆ ทั้งๆที่รู้ว่า จีบไปก็เท่านั้น “เหมือนหมาเห็นปลากระป๋อง” ยังไงยังงั้น เล่ากันเมื่อไหร่ ก็ฮากันเมื่อนั้น บางทีนึกดีใจด้วยซ้ำ ที่ไม่จีบเป็นจริงเป็นจังจนขอแต่งงาน เพราะมาเจออีกที หลังเกษียณ …

มากกว่าคำว่า “รัก” คงเป็นคำว่า “ถอย” ฝืนต่อไปได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา? ยื้อต่อไป เขาจะรักเรามากขึ้นใช่ไหม? ยอมเอาอกเอาใจ เหมือนไม่มีเขา เราอยู่ไม่ได้ใช่หรือเปล่า? ทุกวันนี้เราทุ่มเทเวลาให้เขา มากกว่า ตัวเราหรือเปล่า? ทุกวันนี้เราทำทุกอย่างมากมาย เพียงเพื่ออยากให้เขาสบายอยู่หรือเปล่า? แต่ทุกวันนี้เราต้องมานั่งเสียใจมากมายเพียงเพราะเขาอยู่หรือเปล่า? ใครที่ทรุดโทรมไป ใช่เรา หรือเปล่า? วิ่งตามเขา แต่เขาขับรถไปกับใครอยู่หรือเปล่า? เราสะดุดล้ม เจ็บที่ตัวเราใช่หรือเปล่า? น่าแปลกใจ เวลาเรากินส้มยังรู้จักคายเมล็ดทิ้ง กินปลาทู ยังต้องเลาะก้างออก แล้วทำไม ‘ความทุกข์ที่มี’ เราถึงไม่ ‘คลายมันทิ้ง’ ไปเสียบ้าง? กลไกของร่างกาย เวลาป่วยไข้เรารู้ ไปหาหมอรักษาตัว แล้วใจเราล่ะ แบกรับเท่าไหร่ จึงจะรักษาใจให้หายดี ทุกข์ที่มี…ปล่อยลง เขาไม่มั่นคง…ให้ปล่อยไป ความรักไม่ต้องการแค่วันเดียว ความรักไม่ต้องเกี่ยวกับวันไหน ความรักไม่ต้องมีเวลาใด ความรักไม่ต้องใช้ให้ใครชี้ ความรักไม่ต้องมีข้อวิจารณ์ ความรักไม่ต้องการการกดขี่ ความรักไม่ต้องให้ใครตราตี ความรักไม่ต้องมีเส้นพรมแดน ความรักไม่ต้องรอข้อพิสูจน์ ความรักไม่ต้องพูดอันแบบแผน ความรักไม่ต้องการสิ่งตอบแทน ความรักไม่ต้องแค่นหัวใจคน ความรักไม่ต้องการการเป็นต่อ ความรักไม่ต้องรอขอเหตุผล ความรักไม่ต้องย้ำความมีจน ความรักไม่ต้องทนที่จะรัก ความรักคือหัวใจให้แก่กัน ความรักคือนิรันดร์มั่นสมัคร ความรักคือศรัทธาสามิภักดิ์ ความรักคือความประจักษ์ในใจเรา ความรักคือนิยายไร้นิยาม …

ทุกคนต้องเตรียมตัวเอาไว้ เพราะว่าสุดท้ายก็ต้องอยู่คนเดียว มาดูเหตุผลว่าทำไม ทำไมเราถึงต้องหัด อยู่ตัวคนเดียว ให้ได้..คงไม่มีใครที่จะสามารถยืนอยู่ข้างๆ เราได้ตลอดไป การหัดให้ตัวเองได้ลอง อยู่ตัวคนเดียว ดูบ้าง จึงถือเป็นเรื่องสำคัญที่ไม่ว่าใครต่างก็ต้องเตรียมพร้อมรับมือ 1. ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดไป ปฏิเสธไม่ได้ว่า “ เวลา ” มักพรากใครหลายๆ คนให้เดินออกไปจากชีวิต ในแบบที่เราเองก็ไม่ทันได้ตั้งตัวกันอยู่เสมอ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ในบางที ความรู้สึกเคว้งคว้างทั้งหลายจะก่อตัวขึ้นภายในจิตใจ จนทำให้รับรู้ได้ถึงความอ่อนแอที่มี ดังนั้น การใช้ชีวิตคนเดียวให้เป็น คือเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่ง ที่คนเราจะต้องหัดเรียนรู้เอาไว้ เพราะไม่ใช่ที่ว่า ทุกสิ่งบนโลกใบนี้จะสามารถคงอยู่ได้ตลอดไป ไม่เว้นแม้แต่ตัวของเราเองด้วยก็ตาม 2. เอาแน่เอานอนไม่ได้กับใจของคนอื่น เพราะใจคนเรา สามารถเปลี่ยนไปอย่างเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้ในทุกวินาที และเราไม่มีทางที่จะรับรู้ได้เลยว่า เมื่อถึงจุดๆ หนึ่งของชีวิต ใครบ้างที่จะยังคงอยู่เคียงข้างกันไปตลอด การเตรียมพร้อมรับมือกับความเปลี่ยนแปลงหลายๆ อย่าง จึงอาจมีส่วนช่วยให้สิ่งที่ต้องเผชิญหน้านั้น ไม่ใช่เรื่องยากเกินรับมือไหว 3. ไม่ต้องเป็นภาระหรือสร้างความเดือดร้อนให้กับใคร ในแง่ของความเป็นจริงคือ คนเราควรหัดใช้ศักยภาพที่มีอยู่ในตัวเอง หรือช่วยเหลือตัวเองให้ได้อย่างเต็มที่เสียก่อน และเมื่อไม่ไหว หรือคิดว่าทำไม่ได้แล้ว ค่อยหันหน้าไปพึ่งพาความช่วยเหลือจากคนอื่น ซึ่งการกระทำเช่นนี้ จะทำให้เรารู้สึกถึงได้ถึงคุณค่าที่มีอยู่ในตัวเองมากยิ่งขึ้น เพราะการหลีกเลี่ยงเป็นตัวภาระ หรือการสร้างปัญหาให้กับคนรอบข้างลดน้อยลง 4. ทำในสิ่งที่ต้องการได้อย่างเต็มที่ การได้ทำอะไรด้วยตัวเองแค่เพียงคนเดียว มักจะทำให้เรารู้สึกได้ถึงความเป็นอิสระ และสามารถใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการได้อย่างเต็มที่ และไม่ต้องเป็นห่วง …

แด่ลูกสาว แค่เจ้าอ้าปาก .. โลกก็เห็นไปถึงลิ้นไก่ ลิปสีสวยทำให้ผู้คนมองเห็นลูก แต่ถ้าลูกชอบอ่านหนังสือ เชื่อสิ, พวกเขาจะจดจำลูกได้ ดวงตาของผู้หญิงสวย กับ ดวงตาของผู้หญิงฉลาด …มีความแตกต่างกัน ทำให้ดวงตาสวยนั้นไม่ยาก แต่ทำให้ฉลาดนั้น, ขนตาปลอมยี่ห้อไหนก็ช่วยไม่ได้ … ผู้หญิงสวย เมื่อออกไปร่ายรำให้โลกดู ผู้คนจะพากันปรบมือให้เธอ ทว่า เมื่อผู้หญิงฉลาดแสดงความสามารถให้โลกเห็น ผู้คนจะกล่าวชื่นชมและมอบรอยยิ้มให้   แม่ไม่เคยปฏิเสธไพรเมอร์และรองพื้น ลิปเนื้อแมทท์นั่นยิ่งแล้วใหญ่ มันทำให้เราสวยขึ้น – ลูกจงมีความสุขกับมัน แต่จำไว้, การอ่านหนังสือทุกวัน จะช่วยให้ลูกสั่นสะเทือนโลกได้ …. ความสวยอาจพาเราไปถึงดวงดาว แต่ความฉลาดจะพาเจ้าไปถึงดวงอาทิตย์ จงครอบครองมันทั้งสองอย่าง ทั้งความสวย และ ความฉลาด ผู้หญิงที่มีแต่ความสวยมักหมุนรอบตัวเอง แต่ผู้หญิงที่มีความฉลาดด้วย โลกจะหมุนรอบตัวเธอ … … จักรวาลกว้างกว่า แค่หน้ากระจก อ่านหนังสือเถิดลูกสาว แค่เจ้าอ้าปาก โลกก็เห็นไปถึงลิ้นไก่ … อยากทาลิปสีดำให้ผู้คนชื่นชม กุญแจของความสมาร์ทอยู่ที่หนังสือ จำไว้ cr.พึงเนตร อติแพทย์

ข้อดีของการเป็น ‘คนใจแข็ง’ เชื่อว่าหลายๆ คน ก่อนที่จะกลายมาเป็น “คนใจแข็ง” ได้อย่างทุกวันนี้ ต่างก็ต้องเคยเป็น “คนขี้ใจอ่อน” กันมาบ้าง ซึ่งการเป็นคนใจอ่อน ถึงแม้จะดูใจดีและอ่อนโยน แต่หารู้ไม่ว่า ภายในใจลึกๆ แล้ว ก็ย่อมแฝงไปด้วยความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ แตกต่างจากการเป็นคนใจแข็ง ที่มักจะดูเป็นบุคคลใจร้ายในสายตาของคนอื่น แต่นั่นก็ถือเป็นผลพลอยได้ที่สามารถทำให้เราได้ปกป้องหัวใจตัวเอง 1.เจ็บปวดน้อยกว่า “คนขี้ใจอ่อน” คนที่ชอบใจอ่อนให้กับผู้อื่น แม้ว่าจะเป็นคนที่ดูอ่อนโยนและน่าสงสาร แต่ก็มักจะถูกทำร้าย และถูกหลอกได้ง่ายกว่าพวกใจแข็ง เพราะจะชอบหลงกลในคำพูดของคนอื่นได้ง่าย จึงทำให้ใครต่างก็เข้ามาหาผลประโยชน์ และเมื่อหมดผลประโยชน์ก็ย่อมหมดความสำคัญตามไปด้วย . 2.คิดมากกับเรื่องต่างๆ น้อยลง การเป็นบุคคลที่มีความใจแข็ง จะส่งผลให้ใส่ใจกับเรื่องต่างๆ ที่ไม่สำคัญน้อยลง จนกลายเป็นคนที่ดูไม่แคร์ใคร หรือสิ่งใดบนโลกใบนี้ ซึ่งข้อดีก็คือ ไม่ต้องเก็บทุกอย่างมาคิดมากจนเกิดเป็นความทุกข์ และสามารถใช้ชีวิตได้อย่างเป็นปกติสุขมากกว่าคนที่มักนำเรื่องทุกอย่างกลับมาคิด 3.คนรอบข้าง (บางคน) จะไม่มีผลต่อชีวิต คนบางคนก่อนหน้าที่จะกลายมาเป็นคนใจแข็ง เชื่อว่าต้องเคยเป็นคนขี้ใจอ่อนมาก่อน และเกิดความรู้สึกว่าตัวเองต้องถูกทำร้ายจิตใจหรือโดนเอาเปรียบอยู่บ่อยครั้ง เพราะการแคร์และให้ใจกับผู้อื่นมากเกินไป จนทำให้คิดได้ว่า ควรปกป้องความรู้สึกตัวเองโดยการไม่สนใจอะไรอีกต่อไป . 4.ฉลาด มีชั้นเชิง มีสติ คนพวกนี้มักจะมีความรอบครอบ และมีสติในการไตร่ตรองสิ่งต่างๆ รอบตัวได้ดีกว่าคนทั่วไปเสมอ เพราะหลีกเลี่ยงการถูกหลอกจากผู้อื่น และกลัวความผิดหวังที่ต้องพบเจอ หากมีการตัดสินใจที่ผิดพลาด 5.ตัดใจง่าย บุคคลประเภทนี้มักจะไม่ยอมเสียเวลาไปกับสิ่งที่ทำร้ายจิตใจของตัวเองโดยเด็ดขาด ซึ่งถ้าหากต้องพบเจอกับเรื่องราวที่ทำให้บั่นทอนหรือเจ็บปวด …

เรื่องจริงของ แม่ค้าขายปลาทู กับ สาวออฟฟิศ อ่านแล้วคิดอะไรได้เยอะเลย …….. แม่ค้าขายปลาทู ใครเดินผ่านยี้เหม็นคาว ทั้งปลาทูทั้งคนขาย หาเกียรติหาศักดิ์ศรีทางสังคมไม่ค่อยได้ ขายปลาทูใครจะสนใจ! แต่รู้มั้ย?? ขายปลาทูเป็น…เจ้าของกิจการ มีวันขายดี มีวันขายไม่ดี ที่แน่ๆ มีวันร่ำรวยแน่นอน พนักงานบริษัท แต่งตัวสวยหอมตั้งแต่หัวจรดเท้า รู้มั้ย??? สิ้นเดือนมา จ่ายค่าเครื่องสำอางที่เซ็นต์เค้าไว้เท่าไร?? ไหนจะค่าอีออน….อีกเพียบ! . แม่ค้าขายปลาทูตื่นจากเตียงไปตลาด ไปสั่งงานลูกน้อง พนักงานบริษัทที่แต่งตัวสวยๆ ตื่นออกจากบ้าน ไปรับคำสั่งคนอื่น!! แม่ค้าขายปลาทูไปดาวน์รถกระบะ ไว้ส่งของให้ลูกค้าเกิดรายได้ พนักงานคนสวยดาวน์รถเก๋งในฝันไว้ประดับฐานะทางสังคม แม่ค้าขายปลาทูเอากำไรผ่อนรถกระบะ 5 ปี ผ่านไปผ่อนรถหมด ได้ทั้งกำไรที่เป็นเงิน กำไรที่เป็นรถ พนักงานคนสวย เอาเงินเดือนมาผ่อนรถ เงินเดือนมาจากค่าแรง+ot 5 ปีผ่านไปได้รถเก่าๆ คันนึงกับเงินในบัญชีไม่กี่พันบาท แม่ค้าขายปลาทู ลื่นล้มหัวแตกนอนโรงบาล กดโทรศัพท์สั่งงานลูกน้อง หัวแตกเงินยังเข้ากระเป๋า พนักงานคนสวย ลื่นล้มเหมือนกัน นอนโรงบาลประกันสังคมจ่ายแต่!! ค่าบัตรเครดิตค่า เครื่องสำอางค์ ที่ผ่อนไว้ กูเจ็บกูก็ต้องจ่าย รายได้หยุด เมื่อทำงานไม่ได้!!! . ผมนี่นะ ไม่ได้มีอัคติอะไรกับมนุษย์เงินเดือนคุณก็มีศักดิ์ศรี …